yıllar yılı kuvaladı geldik biz bu yaşa
önce sevmeyi öğrendik alışana kadar acıya
mutluluk nedir bilmedik mutlu edene dek
yıllar yılı kovaladı geldik biz bu yaşa

şiir yazmayı öğrendik okumayı sökene kadar
aşk zannettik hayatı hüzünle yoğrulana kadar
sevmek harammış yiyince o meşhur meyveyi
maşukun yolu ancak cehennemin dibine kadar

belki hep yalan aşklarla avuttuk kendimizi
aşkların Sultanını tanımak neden bu kadar geçti
bu yol uzun meşakketli ve çetin
yürümek yürek ister olmasa da takatin

akrep yelkovanı kovalar dakikalar saati
yaklarşıtırır her saniye kendine Azraili
mutlu olmak için ne kadar zamanın var bilinmezken
isyansız olmaktır bu işin marifeti