Yine yeşile çalıyor gözlerim...Bahar geldi zannediyorum...Göz pınarlarımdan rahmet iniyor çatlamış topraklarımdaki gül bahçelerine...Nisan yağmurları diyerek geçiştiriyorum...Bi ara yolumu bulup aynalara baktığımda kahveye çalıyor gözlerim...Hazan rüzgarları esiyor yüreğimde...Çok geç anlıyorum ömrün son baharındayım ve ben sana tutunamadan savruluyorum Şair_yürek Mehmet Sahin

Kalabalık bir sokakta şanşa inanmadan aldığın piyango biletindim...Ve hiç aramadın umudu, seni yazan numaralarımda... hep benim yitikliğimi güneş gözlüğünün karanlığında sakladın...Dolunaylı gecelerde rastlamadın sana çıkan hayallerime...Yastık yaptığın düşlerinin arasında bulamadılar beni senden çalmaya gelenler...Balkonda unuttuğun ...çantandan gereksiz evraklar bölümünden rüzgar savururken hayata, yüreğinde hiç duymadın çalan siren seslerini...Ben senden armağandım Hayata ve ne sen bunu bildin nede Yaşam ANNE...Şair_yurek Mehmet Sahin