Takvimler mi kandırdı bizi yoksa takvimi icat edenler mi? Dilimize ne zaman düşüverdi hangi devirde yaşıyorsun? Unutmamak için çabaladıklarımızın acısıyla nefes alıp verirken yaşadığımıza kanıttı dağlanan ciğerlerimiz, bulduğumuzu zannedip yitirdiklerimizse geçen zamanın habercisi. Bizi avutan Aslı ile Kerem, Leyla ile Mecnun, Mevlana ile Şems hikâyelerimiydi? Aşkın yaşandığı devirler vardı ve onlar çok eskide kaldı yalanlarıyla kandırdık hep birbirimizi. Anlatanlar ve yazanlar hep o devirlerden dem vurdular cümlelerinde. Aşkı değil kişileri anlattılar bize. Biz aşkı hep üçüncü tekil şahıslara yakıştırdık, kendimizin de üçüncü tekil bir şahıs olduğumuzu unutarak.
Sahi o devirlerde aşkı aşk yapan Leyla, Şems, Kerem miydi? Âdem olarak Dünya’ya gelen bizler başaramaz mıydık? Bizim bir Havva’mız yoktu ve bize düşen havamıydı sadece? Hz. Adem yollara düştüğünde Havva’sını bulacağını biliyor muydu? Çöllere koyulduğunda rüzgârlara, sıcağa susuzluğa neden katlandı ki? Ya Havva annemiz o Adem(a.s) gelir diyerek bekleyemez miydi? Ömrünü zorlu yaşam içinde bizim gibi bulduğu bir ferah ortamda Adem(a.s)’i bekliyorken geçiremez miydi? İkisi de vuslatın beklemekten geçmediğini biliyordu. İçlerinde ki aşk onları durduklarında yakıyor sevdiğine doğru koştukça ruhlarını serinletiyordu.Arafat bizim beklediğimiz yer değil sevdiklerimize koşarak sarıldığımız yerdir.Arafat kavuşma yeri demektir.
Aramaktan korkuyoruz. Rahatı bırakmaktan korkuyoruz. Aşk çölünde yok olmaktan korkuyoruz. Aşkın ne demek olduğunu bilmekten, harekete geçmekten korkuyoruz. Aranmaktan korkuyoruz. Oysa aşk aramak demekti. Aşk çöllerde susuz,aç kalmak demekti.Aşk sevdiğin yolunda ölümü göze almak demekti.Aşk bilinmez bir vuslata zamanı firak eylemekti.Aşk devir dinlemezdi.O yüzden inandık takvimlere.O yüzden aşk hikayeleri anlattık Havva’mız olmayan havalara.Bulmadan bulmuş gibi yaptık Adem’leri.Gölgede sırt sırta verdik ve aşkı heder ettik.Ey bu devrin ademi kulak ver Mevlana’ya ‘her arayan bulamasa da bulanlar arayanlardır’, aşkı arıyorsan eğer Havva’nı aramaya koyul ki Havva’yı bulduğun yer Arafat olsun. Hala yerinde oturanlara bol havalar…Şair_yurek Mehmet ŞAHİN