zaman akıp giderken
geriye dönüp bakamıyoruz bile.
dün papatyalar toplarken,
bugün dökülen yaprakları sayıyoruz.
cıvıldaşan kuşların yerine,
kaçışan böcekleri görüyoruz.

yelkovan akrebi daha hızlı kovalıyor,
bebek tenin artık buruşmuş.
ağarmış saçların daha bir ahenkli,
kırışmış yüzün daha bir ışıltılı,
ve çökmüş gözlerle karşımdasın.

seni görüyorum kimseler yokmuşcasına,
bakışlarınla yaşıyorum tüm geçmişi tekrardan,
ellerim titriyor hakimiyetsizce,
kalbim bedenime isyan edercesine atıyor,
1-2-3 ve sen..

esir yüreğime, zindan olmuş damarlarım
bırakmıyorlar seni yaşatsın bedenime.
dört bir yandan sarılı bitap yüreğim
ne kadar çırpınsada iflahı yok.

menfi çabalar içindeyim
zaman dahi kafi değil.
sensizliğe aç bedenim,
yakarışım değil bu son vedam.

İNCİ TANESİ zeynep tunç

Gecenin gündüze kavuşması gibiydi
Gözlerimin gözlerinle buluşması
Hani için alev alev yanar ya

Gül kokularıyla tazelenen bir sabah gibiydi
İlham verici...

Unuttuğum hislerin canlanması gibiydi
Ellerinin ellerimle buluşması
Hani uyanırsın ya derin uykudan

Kuş cıvıltılarıyla neşelenen bir sabah gibiydi
Heycan verici...

Kaybettiğin fotoğrafları bulmak gibiydi
Sesinin sesimde buluşması
Hani çocuksu bir sevinç kaplar ya seni

Ufukta güneşin doğuşuyla yeşeren bir sabah gibiydi
Umut verici...

Uçurumun kenarında düşecek gibiydim
Son anda son saniyede yetiştin belki
Hani içini yaşamak sevinci kaplar ya aniden

Gecemi gündüzümü herşeyimi kapladın
Dilimden yıllardır düşmeyen sözcükleri
Hayaline binlerce kez söyledim

Ve şimdi ben

Seni Seviyorum...