Çok zaman oldu be gülüm sesini duymayalı
Senden bihaber yaşadığım zamanlar
Senli hayallerden gündüz düşlerine daldığım anlar
Çok zaman oldu be bitanem seni duymayalı

En çok da sesine hasret duygularım
Şairin Bir ilham beklercesine kapıldığı
Hayal içindeki gerçek dünyası gibi
Çok zaman oldu be bitanem sana doymayalı

Aylar oldu biter dedim
Yıllar oldu geçer dedim
Sen hala benden bir ömür uzaktasın
Sana olan hayaller ölüm gibi yakamda

Neydi derdimiz bir anlasam
Niye bu ayrılık neden bu yalnızlık
Sana çıkan yolların sonunda hep karabasan
Bütün hayallerim yıkıldı sen yoksun

Kahrolası duygular sanki hep seni bekler
Ne bir gülümseme ne de bir hoş kahkaha yeter
Sensiz zamanlarda saatin tınısı keyfe keder
Yeter bitanem bu ayrılık ölümden beter

Hala uykusuz gözlerimde sensizliğin buğusu
Sönmedi bıraktığın yangının koru
Sana ulaşacak yollar karanlık ve puslu
Yetsin artık bu hasret bitsin bu ayrılık

Hala fikrimde bir hülyasın
Gündüz düşlerim gece ruhumdasın
Sana varmak fikri en çetrefilli yalan
Ömür yalan üzerine kuruldu zaman yalan

Ruhumda yeri dolmaz bıraktığın boşluğun
Bu ne biçim sevdaydı sanki kanım dondu
Artık dünya zındanı cehenneme komşu
Varmak bir adım kalmak bir ömür

Gelsen şimdi o karanlıklardan
Duysan çığlıklarımı dağlar ardından
Ellerim... Gözlerim... benedim...
Bitse kanaması yüreğimin....